_1696921596.gif)
प्रिय बाल्यकाल
मेरो खुसी तिमीबाटै छुट्यो
मेरा रहर तिमी हराए सँगै हरायो
मेरो निन्द्रा तिमिबाटै खोसियो
प्रिय बाल्यकाल तिमी हुँदा र नहुदमा धेरै फरक छ
तिमी हुदामा जिन्दगी फूलको थुङ्गा जस्तो थियो
सारा खुसी आफूसँगै छ जस्तो हुन्थ्यो
आमाको न्यानो काखमा लुटुपुटु गर्दै बित्थ्यो
साथीसंगी हासखेलमै समय कट्यो
तिमी नहुँदा प्रिय बाल्यकाल
जब तिमीबाट छुट्टिएर माथि आए नी
जिन्दगी झरेको फूल सरह छ
न निन्द्रालाई समय दिन सकेको छ न भोकलाई
यता टाल्दा उता टाल्दा र पनि उदाङ्गो बन्छ
दुःख पीडालाई खुसी सम्झेर हाँस्छु
तर तिम्रै याद आउँछ सम्झना आउँछ
आज पनि लाग्छ म त्यही बाल्यपनमै भइदिएको भए
तिमि हुँदा र नहुदाँ मा धेरै फरक छ प्रिय बाल्यकाल
